ατρύφητος

ἀτρύφητος, -ον (Α)

αυτός που δεν είναι έκδοτος στην τρυφή και τη μαλθακότητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + τρυφώ (-άω) < τρυφή «απαλότητα, μαλθακότητα»].